Beste broeders en zusters,
Aan het begin van 1 Kor. 15 doet Paulus een nadrukkelijke oproep om vast te houden aan het ‘fundament’. Hij heeft het zelf ook eerst ontvangen en vervolgens aan anderen doorgegeven. Het werkt a.h.w. als een kettingbrief. Het belangrijkste dat ik u heb doorgegeven, heb ik op mijn beurt ook weer ontvangen, zegt Paulus in v.3. In de verzen die volgen, legt Paulus uit wat dit fundament dan precies inhoudt. Het bestaat uit vier onderdelen.
Het eerste onderdeel van het fundament vinden we halverwege v.3: dat Christus voor onze zonden is gestorven, zoals in de Schriften staat.
Tweede onderdeel (v.4): dat hij is begraven.
Maar – onderdeel drie van het fundament (slot van v.4): en op de derde dag is opgewekt. Misschien klinkt dit vertrouwd, maar er zijn mensen voor wie dit moeilijk te geloven valt.
Speciaal aan die mensen reikt Paulus het vierde onderdeel van het fundament aan (v.5,6): Hij is verschenen aan Zijn leerlingen en aan meer dan vijfhonderd broeders en zusters tegelijk waarvan de meesten – toen Paulus zijn brief schreef (20 jaar na de feiten) – nog in leven waren. Er waren oor- en ooggetuigen. Wat Paulus duidelijk wil maken is dat hij niet aankomt met een theorie of een filosofie. Hij komt met feiten, met geschiedenis. Het verhaal van Jezus heeft niet plaatsgevonden in een of andere duistere uithoek waar niemand bij was. Het was in Jeruzalem en in al die andere plaatsen. Veel mensen zijn er getuige van geweest. De feiten zijn niet van tafel te vegen.
Vasthouden aan dit fundament heeft belangrijke consequenties voor het praktische leven. Twee staan er aan het slot van hoofdstuk 15. Een eerste consequentie is dit: leef hoopvol!
Het is gevoelig wat Paulus daar schrijft. Het gaat over de dood en over mensen die overleden zijn. Dat betekent dikwijls: ellende, verdriet alom en veel vragen. Paulus laat een belangrijke consequentie zien van een leven op het fundament van Jezus’ dood en opstanding. Hij roept op: leef hoopvol. Hij onthult een geheim zoals hij zelf zegt in v.51. Jezus’ dood en opstanding verzekeren ons ervan dat de oude wereld zal overgaan in een nieuwe, het vergankelijke in onvergankelijkheid, het sterfelijke in onsterfelijkheid. Er komt een nieuwe wereld, waarin de doden zullen zijn opgewekt en zullen leven tot in eeuwigheid.
Er is hoop! Leef uit die hoop.
Een andere praktische consequentie van het vasthouden aan het fundament van Jezus’ dood en opstanding vinden we in 1 Kor. 15:58 Kortom, geliefde broeders en zusters, wees standvastig en onwankelbaar en zet u altijd volledig in voor het werk van de Heer, in het besef dat door de Heer uw inspanningen nooit tevergeefs zijn. Mocht je bij de vorige praktische consequentie in gedachten beland zijn in de hemelse sferen, dan brengt Paulus je terug bij het dagelijkse ritme van het hier en het nu.
Het is allemaal zo vergankelijk waar we mee bezig zijn. Je werk. Je kunt in deze onzekere tijden zo maar plotseling zonder zitten. Je relatie. Die duurt tot de dood je scheidt – of korter. Je sociale contacten, die door de drukte waarin je leeft soms zo maar weer verdampen. De schoonheid van je lichaam: als je ouder wordt, kun je dat niet vasthouden, hoe krampachtig je ook probeert. Deze gemeente die ons zo nauw aan het hart ligt. Vlak voor de vakantie vierden we nog de dertigste verjaardag, maar wat gebeurt er met deze gemeente binnen dit en tien jaar bijvoorbeeld? Vergankelijk, dat is het uiteindelijk allemaal.
Wie echter vasthoudt aan het fundament van Jezus’ dood en opstanding kan zich met een gerust hart inzetten voor het werk van de Heer, in het besef dat door de Heer die inspanningen nooit tevergeefs zijn.
De brief aan de Korintiërs was gericht aan een minderheid in de marge van de samenleving. Maar het vuurtje dat Paulus heeft aangestoken, is wereldwijd doorgedrongen! Door de Heer zijn die inspanningen niet tevergeefs geweest maar kon een dergelijk klein vuurtje een enorme beweging worden.
We worden uitgenodigd om vast te houden aan het fundament van Jezus’ dood en opstanding. Zo kunnen we hoopvol leven. Zo kunnen we ons standvastig en onwankelbaar inzetten voor het werk van de Heer!