Beste zusters en broeders,
De hele wereld houdt de ogen op Japan gericht en terecht. De ravage is nog niet te overzien maar het is duidelijk dat de nood erg hoog is en heropbouw een langdurig proces zal zijn. De krantenkoppen wedijveren dan ook om de meeste aandacht te trekken.
Gelukkig kunnen velerlei soorten hulp geboden worden door de internationale gemeenschap. Het zal een enorme organisatie vragen om alle beschikbare hulp snel en goed in te schakelen. Dat is een positieve kant, deze solidariteit, blijkbaar komt er in een tijd van hoge nood een groter besef van broederlijkheid; ‘we zijn allemaal mensen.’ Komt het omdat een aardbeving en een tsunami geen onderscheid maken tussen mensen, iedereen wordt getroffen; arm of rijk, jong of oud, gezond of ziek, gelovig of niet, hoofddoek of geen…
Er viel me nog iets op te midden van al die miserie. Dat was een uitspraak door een hoofdredacteur van één van onze bekende dagbladen. De letterlijke tekst kan ik hier niet aanhalen, maar die stelde vast dat alle technologie en wetenschap ten spijt, de mens toch nooit in staat zal zijn de geweldige krachten van de natuur te beheersen! Dat is eindelijk eens een onomstootbare waarheid.
Dat is een ander gevolg van een natuurramp van deze omvang; mensen beseffen overduidelijk hun kleinheid.
Dan hoop je maar dat mensen bedenken dat er een schepper is en dat ze ontzag krijgen voor God. En dat alleen deze schepper de natuurkrachten kan beheersen.
De apostelen, die angstig voor de kracht van de storm, in het bootje zaten met de slapende Jezus en om hulp riepen, stelden met eigen ogen vast, dat Jezus zelfs de natuurkrachten beheerste. Daardoor beseften ze weer een beetje beter met wie ze omgingen.
Laten we bidden voor het Japanse volk, voor de hulpverleners en de getroffenen die zo onverwacht zoveel moesten verliezen. Dat ze getroost mogen worden en kracht ontvangen om weer op te bouwen en vooral dat ze hun hoop mogen bouwen op de redder Jezus.