27 maart 2011, beelddrager van God?

Beste zusters en broeders,

Drukte, onrust, wie heeft er niet mee te maken? Zowel in de privésfeer als daarbuiten, op het werk en in de familie worden wij er op één of andere manier mee geconfronteerd. Kijken we over de grenzen van landen ver of ook dichterbij, waar mensen samenleven zien we heel wat onrust. Het zijn woelige tijden in de Noord-Afrikaanse landen en het Midden-Oosten, dat zien we elke dag in het nieuws.

In zulke conflicten lijken de eigenschappen van de mens uitvergroot te worden. Ook al waren zij er altijd al aanwezig, door de extreme situaties komen ze heel wat duidelijker naar voor. De slechte eigenschappen springen misschien wel eerst in het oog. Machtsmisbruik en machtsvertoon, hebzucht en leugen en wat nog meer? Bijna altijd speelt ‘geld’, op de achtergrond misschien, een belangrijke rol.

Het kan allemaal ver van ons lijken, maar is dat zo? Kijken we wat dichter naar hoe mensen hier met elkaar omgaan, dan zien we toch precies hetzelfde? Machtsvertoon en leugen zijn misschien geraffineerder en zouden we van collectieve hebzucht durven spreken? Of klinkt dat te hard? Hoe gemakkelijk of hoe moeilijk kunnen wij delen? Met zijn allen hebben wij meer, dus ook meer om te delen? Dan moeten we eerlijk bekennen dat wij, in het westen, het moeilijk hebben daarmee.

Gelukkig, als we beter kijken zien we ook die andere eigenschappen, die we als ‘menselijk’ beschrijven, inzet voor de naaste in gevaar, moed om onrecht aan te klagen enz. We zien vrijwilligers aan het werk voor ‘het goede doel’, inzet ook op gevaar van eigen leven, bv bij gevaarlijke beroepen.

Ja, de mens is beelddrager van God. Je zou het haast vergeten door alle negatieve dingen. Maar het is duidelijk, de mens heeft zich afgekeerd van God. Hoe zou het zijn als dat niet gebeurd was? We zien het in Christus Jezus, Hij leerde het ons. Door Hem alleen komt het weer goed, ís het weer goed gemaakt. Met Gods zoon kunnen we weer omkeren naar God.