Beste zusters en broeders,
‘Verdragen wat je moet lijden voor je goede daden’ een blijk van genade.
We naderen nu pijlsnel de lijdensweek en zoals u wellicht ook doet, wil een christen het leven van Jezus en in eerste instantie vooral de laatste dagen onder de loep nemen. Je leest, herleest het lijdensverhaal bij één of meer evangelisten. Maar zoals kleurige schijnwerpers op het toneel doen, kunnen wij wat belangrijk is oplichten door wat de apostelen na reflectie er over schreven.
Het helpt tegelijkertijd om wat Jezus deed en wat dat voor ons betekent dieper te laten doordringen. Zo bijvoorbeeld maant Petrus ons in zijn eerste brief aan om een goed leven te leiden en legt uit wat dat inhoud. Hij spreekt verschillende groepen, bijvoorbeeld de slaven, aan en vraagt om zelfs voor ‘de onrechtvaardige meester’ ontzag te hebben. Dat stuit ons tegen de borst en zeker ‘verdragen wat je moet lijden voor uw goede daden’, zoals hij enkele verzen verder schrijft. ‘Dat is toch onrechtvaardig!’ zeggen we verontwaardigd en zo voelen we dat. Hij schrijft zelfs dat het onze roeping is! Ga dat maar vertellen aan je collega. Je bent gek, man!
Hoe komt hij er toe om zoiets te zeggen? Wel, dat schrijft hij in datzelfde stukje: 1 Petrus 2:21 -23 “Dat is uw roeping; ook Christus heeft geleden, om uwentwil, en u daarmee een voorbeeld gegeven. Treed dus in de voetsporen van hem die geen enkele zonde beging en over wiens lippen geen leugen kwam. Hij werd gehoond en hoonde zelf niet, hij leed en dreigde niet, Hij liet het oordeel over aan hem die rechtvaardig oordeelt.”
Om ons, kwam Jezus in deze wereld, om ons vrij te kopen, niet met vergankelijk zilver of goud, maar met kostbaar bloed (1 vers 18-19). Hij was daartoe uitverkozen door God al voor de grondvesting van de wereld (1 vers 20). Daarom heeft “Hij heeft in zijn lichaam onze zonden het kruishout op gedragen, opdat wij, dood voor de zonde, rechtvaardig zouden leven. Door zijn striemen bent u genezen.” 1 Petrus 2:24
Zie wat Jezus nog deed, “Hij liet het oordeel over aan hem die rechtvaardig oordeelt.” Hoe moeilijk is ook dát voor ons, zo vlug hebben wij overal ons oordeel over klaar. Nog moeilijker wordt het om deze ‘dwaasheden’ te verkondigen. Toch is het doordat de apostelen het evangelie verkondigden dat mensen gelovig werden. En ook vandaag kunnen mensen door deze boodschap getroffen worden.
Wat u denkt bij het lezen van vers 21 kan ik niet weten, maar mijn eerste gedacht was: ‘Ik sta toch nergens, dat kan ik helemaal niet!’ ja, als het niet te dicht op je vel zit dan zal het nog wel eens lukken, maar als je er elke dag mee geconfronteerd wordt is het al een ander verhaal. Gelukkig voor ons allen, staat er nog wat bij, waar ik zo even overheen keek. Vers 19 “Het is een blijk van genade als iemand, doordat zijn aandacht op God gericht is, in staat is onverdiend leed te verdragen.” En nogmaals herhaalt Petrus dat, hij had het zelf toch ook ondervonden, vers 20b “Het is echter een blijk van Gods genade wanneer u verdraagt wat u moet lijden voor uw goede daden.” Dat is wat het voor ons mensen draaglijk maakt en hoopvol, met Gods hulp wordt het mogelijk om daarin te oefenen en bovendien steeds opnieuw recht te staan als we vallen. In Christus kunnen wij ‘rechtvaardig’ leven: in Zijn voetsporen treden.
Opkijkend naar het kruis sta ik helemaal goed, want ik sta in Zijn Genade!
“Eens dwaalde u als schapen, nu bent u teruggekeerd naar hem die de herder is, naar hem die uw ziel behoedt.” vers 25.