In Marcus 6:7 roept Jezus de twaalf apostelen bij zich. Twee aan twee worden ze uitgezonden met de opdracht de mensen op te roepen tot inkeer te komen. En om hun oproep kracht bij te zetten krijgen ze de macht om onreine geesten uit te drijven en zieken te genezen.
De apostelen gingen op weg en we kunnen ons min of meer voorstellen wat ze allemaal meemaakten: afwijzing, twijfel, enthousiasme, … Het zal ongetwijfeld een vermoeiende tocht geweest zijn. Niet alleen fysiek vermoeiend omdat ze alles te voet deden. Dat waren ze in die tijd wel gewoon. Maar ook geestelijk vermoeiend: al die vragen die hen gesteld werden, al die gesprekken die ze voerden, al die zieken die ze zalfden, …
In Marcus 6:30 komen de apostelen weer terug bij Jezus. Ze vertellen hem al hun belevenissen en Jezus reactie is: ‘Ga nu mee naar een eenzame plaats om alleen te zijn en een tijdje uit te rusten.’ Jezus gunt zijn apostelen een tijd van rust. Hij doet ze allemaal in een boot stappen en vaart met hen over het meer van Galilea naar een plaats waar ze even op adem kunnen komen. Tenminste, dat was de bedoeling, maar de mensen die achter Jezus aan liepen, hadden onmiddellijk door waar ze naar toe gingen. Over land trokken ook zij naar die plaats en ze waren er nog eerder dan Jezus en zijn apostelen.
Van alleen zijn komt er verder niet veel in huis, maar het was wel Jezus’ bedoeling om de apostelen na de inspanning van het rondtrekkend verkondigen een tijd van ontspanning en rust te geven. Ook al vinden ze dan geen plaats waar ze een tijdje alleen kunnen zijn, ze krijgen wel de rust en de ontspanning van een boottocht op het meer. Ook voor werkers in Gods koninkrijk is het nodig dat inspanning en ontspanning elkaar in evenwicht houden.
In de ‘Kerk aan de Leie’ kunnen we terugkijken op een goed gevuld werkjaar. Tijdens de laatste gemeentevergadering op 17 juni maakten we de balans op van het voorbije seizoen. Veel werd er genoemd om dankbaar voor te zijn. Er waren ook dingen waar we lessen kunnen uit trekken voor de toekomst. Over het algemeen mogen we zeggen dat de Heer onze plannen gezegend heeft zodat onze inzet vruchtbaar is geweest. De komende twee maanden valt uiteraard niet alles stil in ons kerkcentrum. Op een andere plaats in deze Leiedraad staat te lezen wat er nog te doen is. Het gaat wel een stuk rustiger.
Jezus’ woorden indachtig, wens ik in de komende vakantiemaanden aan allen – zij die ver weg op vakantie gaan, zij die in de buurt blijven, zij die gewoon thuis blijven – een ‘tijd om uit te rusten’ van alles wat je gedurende het jaar bezig houdt zodat je straks met een frisse en ontspannen geest weer aan de slag kunt.