Nog even en het is zo ver, kleine Joost mag naar het eerste leerjaar en grote broer, die mag ook naar het 1e leerjaar, maar van de ‘grote school’. De ogen van Joost schitteren, hij wacht er al zo lang op… broer ziet het ook helemaal zitten. Mama kijkt verrukt, zo groot al, wat goed dat ze zo blij kunnen beginnen. Het is best ook spannend, hoe zal dit verder gaan? God zij dank voor de vele zegeningen die we ontvingen, ze hebben er samen met het hele gezin heel wat opgenoemd.
Vele gezinnen zijn er deze dagen mee bezig: alles in orde maken voor het nieuwe schooljaar, soms nog inschrijven in een nieuwe school. Sommige studenten maken herexamens, anderen gaan voor het eerst op kot. Er valt soms ook heel wat te regelen, nieuwe afspraken maken en het gezinsbudget wordt danig aangesproken, soms wel eens te zwaar. Gelukkig kan men in vele scholen tot goede afspraken komen.
In gedachten dwaal ik naar alle moeders en vaders die zorgzaam zoeken naar nieuwe scholen, reiswegen, allerlei benodigdheden, uniform, regenkledij voor de fiets, e.d. en daar kan al vlug heel wat tijd in kruipen, zeker als dat voor meerdere kinderen nodig is. En dat is mooi om zien, al die aandacht en zorg. Ouders willen hun kinderen zo goed mogelijk uitrusten voor hun schoolloopbaan, zodat ze goed uit de startblokken komen. Het is de weerspiegeling van de zorg waarmee Vader, ons aller Vader, omgaat met Zijn kinderen. Al zien we hiermee maar een klein stukje natuurlijk – tja, ouders zijn ook niet klaar met zorgen, na het begin van het schooljaar – maar toch, het helpt om je goed in te prenten hoe zorgzaam Hij met zijn kinderen omgaat. Dan te bedenken dat hoe liefdevol, goed en mooi, naar menselijk maatstaven, een gezin ook zorg draagt voor elkaar, Gods liefde is altijd groter. En dat is maar goed ook, want hoewel we deze mooie kanten kennen, die misschien eens wat vaker mogen belicht worden, we kennen maar al te zeer de minder mooie kanten, in de gezinnen niet in het minst en daarbuiten. Mensen kunnen een vreselijke puinhoop maken van hun gezin, van elkaar en daarmee ook van zichzelf. Kijk en Gods liefde heeft dat alles overwonnen, Hij blijft ons liefhebben, door Zijn zoon kunnen wij altijd terugkeren naar die veilige zorgende liefde van Hem. Dat is echt goed nieuws voor al die kinderen, ouders, die lijden door gebrokenheid in hun gezin. Altijd staat Vader al op uitkijk naar wie er met Zijn Zoon naar huis komt. Vragen wij Vader dat Hij ons voortdurend herinnert aan Zijn liefde voor ons. Dat Hij ons wil leren om altijd door Zijn zoon naar de ander te kijken, de ander thuis, op school, op het werk, in de kerk en in de buurt of waar dan ook. Misschien wordt ook hij of zij weldra een broeder of zuster in de Heer.
Gisteren hebben we met alle vrouwen die op Annie’s uitnodiging voor vriendinnendag ingingen, gebeden voor de kinderen, alle kinderen, dat was mooi en ook zo dringend nodig. Laten wij dan ook bidden voor alle kinderen, groot en klein, van de Vader want dat zijn onze broeders en zusters in Christus, ook degenen waar wij het niet goed mee kunnen vinden. Dankbaar omdat Zijn liefde altijd groter is.
“De grootheid van mijn Vader zal zichtbaar worden wanneer jullie veel vrucht dragen en mijn leerlingen zijn.” Joh. 15:8