Op het werk heb ik wel eens een leuke babbel met één van de werkvrouwen, of zoals dat tegenwoordig heet, de hygiënische assistente. “Ik ben een ambassadeur van Christus, wij hebben geen kerk ( ze bedoelde gebouw ), onze kerk is overal in de wereld.” antwoordde zij mij, toen ik haar vroeg bij welke kerk zij was. “Dat is mooi, prachtig!” Daar kan ik wat van leren dacht ik, terwijl ik antwoordde. “Elke zondag komen we bij ons thuis met een groepje samen” voegde ze er nog aan toe. Sinds die dag blijft het in mijn gedachten hangen.
‘Ambassadeurs voor Christus’ wat wil dat eigenlijk zeggen? Vandaag is een ambassadeur de vertegenwoordiger van de regering van het land door wie hij of zij gezonden wordt, ergens in het buitenland. Vroeger was een ambassadeur vooral iemand die met vredesvoorstellen kwam. Zo wordt het ook door Paulus gebruikt in zijn tweede brief aan de Korintiërs, lees maar na in hoofdstuk 5:20 “Wij zijn gezanten van Christus, God doet door ons zijn oproep. Namens Christus vragen wij: laat u met God verzoenen.” In deze korte zin wordt wel heel veel gezegd. Paulus schrijft daar nog veel meer over, maar laten we het nu beperken tot vers 20.
Wij worden gestuurd door Christus, wij zijn dus gezanten van Zijn Koninkrijk! Dat betekent nogal wat. Het betekent al zeker dat de autoriteit niet bij ons ligt, maar bij degene die ons stuurt, Christus. Je kunt maar iemand vertegenwoordigen als je die persoon en zijn wensen goed genoeg kent. Hoe kan je iemand goed kennen? Dat weten we allemaal, door veel met hem om te gaan, te spreken, door zijn geschriften te lezen. Zo treden we binnen in iemands gedachten- en leefwereld. Maar dan nog zal het maar goed komen als wij er met ons hart bij zijn. Zodat wij goed gemotiveerd en gedreven kunnen werken, zonder ons zelf in beeld te zetten, helemaal voor de zaak van Christus, alles voor Jezus!
Het tweede stukje maakt duidelijk dat het niet vanuit ons zelf komt. Neen, God neemt het initiatief, maar Hij doet een beroep op ons, God wil ons gebruiken voor Zijn oproep. Alle initiatief komt van Hem, Hij nam het besluit om Christus te zenden!
Wij vragen het niet in onze naam, maar in naam van Christus. Nu het duidelijk is wie ons zend, kunnen wij spreken en ons verzoek doen: “Laat u verzoenen met God!” Dat veronderstelt dat er geen vrede is tussen God en mens. Als je God leert kennen besef je dat je een zondaar bent. Dan besef je dat zonde vervreemding is van God en dat alle mensen zondaar zijn. Maar ook dat God door Christus Zijn liefde voor zondaars kenbaar maakt. Bedenk dan eens hoeveel miljard mensen op aarde deze boodschap nog niet hoorden. Er wordt aangenomen dat er zo ongeveer een derde van de wereldbevolking Christen is. Dat is maar een ruwe en misschien ook ruime schatting. Dan wil dat dus zeggen dat al die anderen, misschien 4 miljard mensen, deze boodschap van verzoening met God nog niet kennen!
Zullen wij dit seizoen in de gemeente voor elkaar goede ambassadeurs van Christus zijn? God eerst plaatsen, we weten allemaal hoe lastig dat kan zijn, maar met Christus in ons…? Zullen wij de Heer vragen om in de wereld waar wij leven goede ambassadeurs verzoening te mogen zijn, met een hart voor Jezus?
Verzoening die van God komt!