mei 2010: Mijn moeder is te gek

ORIGINEEL MOEDERDAGCADEAU!

Neel Frens is gek… en moeder. Of is het andersom?

In 50 korte schetsen vertelt Neel over haar leven. Soms hilarisch als het over haar kinderen gaat. Vaak herkenbaar als het over haar huishouden gaat. Meestal aangrijpend als het over haar psychische inzinkingen gaat.

En altijd prettig leesbaar, omdat Neel geen blad voor de mond neemt en licht bijterig schrijft waar het op staat. Een humoristisch boek voor moeders, vaders en andere gekken!

Neel Frens is een veelgelezencolumnist van het Nederlands Dagblad. Wie ze echt is houdt ze graag geheim, zodat ze onbevangen (en onbedreigd) over iedereen en alles kan schrijven.

Uitg. Vuurbaak
ISBN: 9789058040497
Blz: 128 pag.
Prijs: € 12,50

Kerkenfietstocht 2010

25 april, hoe rijk ben je?

Beste broeders en zusters,

De laatste weken gaven de nieuwsberichten ons weer eens veel redenen, om ons bescheiden op te stellen. Hoe worden we als mensen teruggeworpen op onze kleinheid én gebrokenheid!
Viel het u ook zo op hoe verschillend er gereageerd werd op de macht van de natuur die alle menselijke plannen doorkruist? Er was misschien allereerst verwarring, best begrijpelijk. En hoewel de mens zich vrij flexibel kan aanpassen en men zich vlug kon herorganiseren, was dit voor velen een moeilijke oefening in geduld en aanvaarding dat een mens nu eenmaal niet álles onder controle heeft. Ofwel schikte je daar in tegen je zin of je probeerde er het beste van te maken.
Er was verontwaardiging en gelatenheid, maar je zag ook boosheid en geroep om veiligheidsregels te veranderen, geschuif met verantwoordelijkheden…. Verschillende instanties trachten allerlei mogelijkheden te bedenken om zo een situatie in de toekomst te beheersen.
En terwijl het vluchtverkeer stilaan weer normaal werd, krijgt ons land het zwaar te verduren op politiek vlak en met een pijnlijke slag op kerkelijk gebied.
Zouden we in deze wereld daar wat van leren? Spoort dit alles niet in de eerste plaats aan om het hoofd te buigen voor God?
Wat hebben wij vele redenen om te erkennen dat Hij alléén Heer is.
Here Jezus hoe hard hebben wij Uw ontferming nodig, uw verlossing!
Hoe rijk ben je als je Jezus kent? En je alleen knielen kunt bij Hem?

“…en ze lieten hem alleen, met de vrouw die in het midden stond. Jezus richtte zich op en vroeg haar: ‘Waar zijn ze? Heeft niemand u veroordeeld?’ ‘Niemand, heer,’ zei ze. ‘Ik veroordeel u ook niet,’ zei Jezus. ‘Ga naar huis, en zondig vanaf nu niet meer.’ Johannes 8:9-11

Voor hem die zijn leven gaf voor ons, past alleen maar dat wij dankbaar het hoofd buigen vol ontzag voor zoveel liefde voor zondige mensen.

4 april 2010, Weggerolde steen

Onrust, angst, twijfel het kan op je wegen als een steen. Wie verzucht al niet eens van opluchting: “Het lijkt wel of er een steen van mijn hart is!” En dat betekent een hele opluchting, de ongerustheid, de angst is weg zodat we weer vrede kunnen vinden.

Al lees je maar alleen het laatste hoofdstuk van de vier evangeliën, het valt erg op hoe zorgzaam, geduldig en liefdevol de Heer Jezus omgaat met zijn leerlingen. Hoe dikwijls worden de leerlingen gerust gesteld? Wees niet bang! Vrees niet! Vrede zij u! Werkelijk de Heer getroost zich veel moeite om de leerlingen gerust te stellen en om ze de stap van ongeloof naar geloof te laten zetten.

Het valt op hoe geduldig Jezus omgaat met zijn leerlingen om toch maar duidelijk te maken dat het werkelijk waar is wat ze zien. Hij maakt zich kenbaar door een wondervolle visvangst, eet samen met hen. Hij helpt ze te begrijpen dat wat ze meemaken, Hij al aangekondigd had voor zijn lijden en sterven. (Lucas 24:44-46)
Jezus noemt zijn leerlingen ‘mijn’ broeders en mijn Vader is ook jullie Vader, mijn God is ook jullie God (zie Matteüs 28:10, Joh.20:17). Dit is zeker hartverwarmend. Bovendien schuilt daarin het mysterie van wat zich net voltrokken heeft, bij het laatste avondmaal en aan het kruis.

Pas nadat Hij de leerlingen gerust stelde en duidelijk gemaakt had dat Hij werkelijk leeft geeft Hij hen een missie. Daarvoor moest eerst die verlammende steen van angst, ongeloof of twijfel weggerold worden. Want de Heer heeft een plan, zijn liefde en verlossingswerk moet kenbaar gemaakt worden aan alle volken. “Trek heel de wereld rond en maak aan ieder schepsel het goede nieuws bekend. Wie gelooft en gedoopt is zal worden gered, maar wie niet gelooft zal worden veroordeeld. …” Marcus 16:15-18. Bij Johannes 20:21 lezen wij: “Zoals de Vader mij heeft uitgezonden, zo zend ik jullie uit.” Of bij Lucas 24:47-48: “…en dat in Zijn naam alle volken opgeroepen zullen worden om tot inkeer te komen, opdat hun zonden worden vergeven. Jullie zullen hiervan getuigenis afleggen,…”

Jezus verzekert daarbij dat de Vader zorg draagt voor Zijn kinderen want: “Ik zal er voor zorgen dat de belofte van mijn Vader aan jullie wordt ingelost. Blijf in de stad tot jullie met kracht uit de hemel zijn bekleed.” Lucas 24:49

En zo mooi, zo diep bezorgd, de vergeetachtige mens kennende, lezen we bij Matteüs 28:20: “…en houdt dit voor ogen, ik ben met jullie, alle dagen tot aan de voltooiing van deze wereld.”
Werkelijk de steen is weggerold! Ook de steen van ons hart, al hebben wij het er dikwijls nog moeilijk mee, zoals de leerlingen. Weet dan; Hij is geduldig, zorgzaam en vol liefde. Hij zelf rolde de steen weg, Hij zelf ontsluit de schriften, lees maar Lucas 24:45 “Daarop maakte Hij hun verstand ontvankelijk voor het begrijpen van de schriften.”

Laten we dus DE LEVENDE zoeken, niet in het graf, dat is leeg, maar in Zijn Woord, dat zegt: “Wees niet bang, IK BEN bij u tot aan de voltooiing van deze wereld.”
Waarlijk Hij is opgestaan. Hij leeft en vergeet niet, Hij is: “IK BEN”.

Paasontbijt

1 mei 2010, uitstap ‘Geuzenhoek’

Graag nodigen we u uit voor

een kerkhistorische uitstap
naar
‘de Geuzenhoek’ in Sint-Maria-Horebeke

Op zaterdag 1mei 2010, vertrek aan de Gordunakaai om 13u30.

Programma:

geleid bezoek aan het
Protestants Historisch Museum ‘Abraham Hans’
en aan het Protestantse kerkje van Sint-Maria-Horebeke

een korte wandeling (voor wie daar zin in heeft)
doorheen een mooi stukje Vlaamse Ardenne
n

een terrasje met een verfrissing, voor wie hierna nog niet onmiddellijk naar huis wil

Om de kostprijs zo laag mogelijk te houden, rijden we met eigen vervoer. En we organiseren het zo dat wie niet over eigen vervoer beschikt, kan meerijden met iemand anders.
Kosten: 3,- € per persoon (zonder de verfrissing op het terras!)
Betalen kan gewoon bij het vertrek op zaterdag 1mei

Bekijk de foto’s hier.

Zondag 25 april 2010, Kerkenfietstocht

Op zondag 25 april wordt er een Kerkenfietstocht georganiseerd. Acht kerken uit het Gentse – waaronder onze kerk – werken daaraan mee. De fietstocht is 25km lang. Vertrekken kan vanaf 13u30 in elk van de acht deelnemende kerken. Deelnemen is gratis maar het wel nodig je vooraf in te schrijven. En inschrijven kan t.e.m. 18 april.

Bekijk foto’s hier.

.

.

.

.

.

28 maart 2010, het kruis

Beste zusters en broeders,

Wat zou je doen als je in je brievenbus een folder vindt van een of andere organisatie die een foltertuig als logo gebruikt? … Weg gooien natuurlijk! Zoiets is wansmakelijk, het zijn ziekelijk verdorven geesten die zich daar mee bezig houden. Er is al geweld genoeg. Een dergelijke organisatie zou verboden moeten worden!

Wat is ‘het kruis’ denk je? … Oorspronkelijk was het kruis een oosters martelwerktuig, waaraan een veroordeelde werd vastgebonden of gespijkerd om hem vervolgens te laten hangen terwijl het lichaam langzaam en pijnlijk uit elkaar getrokken werd. Soms werden, om het stervensproces te versnellen, de botten van de armen en benen gebroken. Deze vorm van martelen kwam bij de Carthagers terecht en werd uiteindelijk ook overgenomen door de Romeinen. Als terechtstellingwerktuig was het kruis een verticaal in de grond gestoken paal. Dikwijls, maar niet altijd, was een horizontaal stuk aan het verticale deel bevestigd.

Tegenwoordig zien we in een kruis niet zo zeer een marteltuig, maar een christelijk religieus symbool. Tijdens de eerste drie eeuwen van het christendom was het kruis echter nog geen overheersend symbool. Pas onder keizer Constantijn de Grote die door de ondertekening van het edict van Milaan in 313 een definitief einde maakte aan de christenvervolgingen, werd het als symbool van het christendom ingevoerd. Dit gebeurde nagenoeg tegelijkertijd met de afschaffing van het kruis als executiewerktuig.

Voor christenen staat het kruis symbool voor de overwinning van Jezus Christus op de dood. Wij verkondigen een gekruisigde Christus, zegt Paulus in 1Korintiërs 1:23, voor Joden aanstootgevend en voor heidenen dwaas. Ook vandaag nog is de boodschap van het kruis voor velen aanstootgevend en dwaas. Het kruis was teken van mislukking. In beschaafde kringen sprak men niet over kruisiging. Het was de meest barbaarse doodstraf die men kon bedenken, bedoeld voor misdadigers van zwaar kaliber. Voor de Joden kwam daar nog bij dat zij geloofden dat iemand die aan een kruis stierf, vervloekt was. Zo iemand hing te sterven tussen hemel en aarde. Hij mocht niet op de aarde zijn en niet in de hemel. Hij hoorde nergens bij. Veroordeeld door mensen, verworpen door God.

Toen Jezus zo stierf, aan het kruis, was hij in de ogen van de mensen de ultieme verliezer. Hij was het absolute tegenbeeld van waar mensen naar zochten en zoeken. Veel te jong gestorven, een afschuwelijk einde, een weinig heroïsche marteldood, vastgenageld aan een kruis en roepend: Mijn God, waarom hebt ge mij verlaten? Geen waardigheid, geen status, niets aantrekkelijks.

Maar kijk wat Paulus dan zegt in 1Korintiërs 1:24: Gods wijsheid, Gods kracht, Gods heerlijkheid is geopenbaard in Jezus. En hij bedoelt hier niet in de opstanding van Jezus, in zijn wonderen of zijn wijze leer. Nee, in Jezus aan het kruis, daar zien we Gods wijsheid en macht. In dat menselijke wrak aan het kruis, daar heeft God zijn diepste aard laten zien. Het kruis, waar alles verloren leek, dat het tegenbeeld is van menselijk succes, dat kruis was Gods grootste succes. Toen alles verloren leek, toen God echt afwezig leek te zijn, toen redde hij de wereld. Toen hij machteloos leek, was hij het meest effectief. Paulus zegt: als je wil weten hoe God is, dan kom je er het dichtst bij als je kijkt naar Jezus aan het kruis.

Donderdag 25 maart 2010 om 19u30 filmbespreking

De vierde filmbespreking van dit seizoen komt uit christelijke hoek. De film, Facing the Giants, is gemaakt door Sherwood Pictures. Het is de eerste keer dat wij een christelijke film vertonen en we hopen dat dit kan leiden tot boeiende gesprekken.

Iedereen is welkom, inkom is gratis.

.

.

.

.

.

14 maart 2010, gewas en arbeid

Beste zusters en broeders,

Deze dag wordt er op vele plaatsen gebeden voor “gewas en arbeid”. Of met andere woorden, vandaag vragen wij God of Hij al wat groeit en bloeit, alles wat mensen in cultuur brengen om van te leven wil zegenen en ook het werk van zovele handen die daarvoor zorgen. Want de boer zaait en gaat slapen, hij verwacht dat het zal opschieten en groeien. Hij hoopt dat er gunstige weersomstandigheden zullen zijn zodat er een goede oogst mag volgen. Als de Heer geen groeikracht geeft zal ondanks het zaaien niet geoogst kunnen worden. Daarin zijn wij duidelijk afhankelijk van wat buiten onszelf ligt. Al zullen sommigen ook dát kunnen uitleggen als zuiver van menselijk ingrijpen afhankelijk.
Zo zijn wij ook afhankelijk van Zijn zegen over het werk van onze handen.
En maar al te dikwijls zien mensen dat pas in als ze geconfronteerd worden met ziekte.
Dat wij voor ons welzijn afhankelijk zijn van Hem wordt spijtig genoeg in deze wereld niet of nauwelijks nog erkent. Ook al kennen velen nog het “gebed des Heren”, het gebed dat Jezus ons leerde en hier nu meer bepaald de bede “Geef ons vandaag het brood dat wij nodig hebben” Matteüs 6:11. Daarom wordt het nog niet verbonden met het hele “zijn” van de mens. Het is dus goed en nodig om de aandacht te vestigen op “het voortdurende zegenen” van God híer voor ons mensen nú.
In welke situatie wij ons ook bevinden, zou de Here geen zegen geven… zou er nog wel leven zijn? “Wie van jullie kan door zich zorgen te maken ook maar één el aan zijn levensduur toevoegen?” Matteüs 6:27

En Hij zei:”Het is met het koninkrijk van God als met een mens die zaad uitstrooit op aarde: hij slaapt en staat weer op, dag in dag uit, terwijl het zaad ontkiemt en opschiet, ook al weet hij niet hoe.” Marcus 4:26-27
Al ons doen en laten in de gemeente, het is door Gods zegen dat wij het kunnen en mogen doen. En hoe het vruchten voortbrengt, kunnen wij niet zien. Maar God zegent het werk en zo kan het vrucht dragen. Dan worden wij gelukkig dikwijls gezegend met het zien van de vruchten. Loven en danken wij God dat we mogen genieten van zijn zegeningen met en van elkaar.