Auteur: admin

“Hoe een PLO sluipschutter liefde voor de Joden kreeg”
Zeventien jaar was Tass Saada. Geboren in een Palestijns vluchtelingenkamp in de Gazastrook. Opgegroeid en geradicaliseerd in Saudi-Arabië en Qatar. De stem van Yasser Arafat riep hem naar het slagveld. Haat was zijn drijfveer. De PLO-leider zijn held. Hij streed voor hem, was zijn chauffeur en doodde als jonge sluipschutter verscheidene politieke tegenstanders. Hij was bereid zijn leven te geven voor de Palestijnse zaak.
Vijfentwintig jaar later bad hij: ‘O God, zegen uw volk Israël. Heer, breng hen terug in het Beloofde Land. Laat hun zien dat U hun God bent.’

Uitg. Gideon
ISBN: 978-90-6067-687-5
Blz: 272 pag.
Prijs: € 16,95

Beste broeders en zusters,

Hopelijk behoort u ook tot de gelukkigen die van deze mooie lange dagen kunnen genieten, voor de thermometer weer de hoogte inschiet, genieten van de koelere ochtenduurtjes, het plotse drukke vogelgekwetter, dat even plots weer verdwijnt. Terwijl je gedachten naar de Here gaan en je even rustig mediteert rond wat Hij je zeggen wil, klaart de hemel op ontwaakt het leven in de straat. Het zijn kostbare momenten die je kunt koesteren en een veelbelovende dag inhouden. Ook al door de zomervakanties hebben ze een heel andere sfeer dan die lange winterdagen.
De vakantieperiode kan dan ook een dankbare periode van vernieuwing zijn, of je nu hoort bij degenen die er op uit trekken of gewoon thuis blijft. Welke vernieuwing?
Met de langere dagen en misschien verlof of vakantie krijgen we wat meer tijd, dus ook om te bezinnen over de vernieuwing, de wedergeboorte die God zomaar in ons tot stand brengt?  “Daarom ook is iemand die één met Christus is, een nieuwe schepping. Het oude is voorbij, het nieuwe is gekomen. Dit alles is het werk van God. Hij heeft ons door Christus met zich verzoend en ons de verkondiging daarover toevertrouwd.” 2Kor.17-18 Kennen we nog steeds die dankbare verwondering over Zijn liefdevolle werking in ieder van ons? Staan we er bij stil hoe krachtig en tóch verborgen het werk van de Geest van Jezus is? Loven en prijzen wij onze Heer die dit alles uit genade door Zijn geest in ons werkt? Dan lezen we graag in Zijn Woord want iemand die ons zo liefheeft willen we graag beter leren kennen. Kijken we eens naar wat Paulus zegt over het doel van de opdracht van Timote[us: “…de vervulling van de taak die God met het geloof gegeven heeft. Het doel van je opdracht is de liefde die voortkomt uit een rein hart, een zuiver geweten en een oprecht geloof.” . Het is kort gezegd maar wat een inhoud! Als je dat even laat doordringen wordt het duidelijk er zit echt een hele levensopdracht in, niet? Maar let wel; het geloof wordt ons gegeven en mét het geloof ook de Geest die ons omvormt tot een nieuwe schepping. Danken wij de Here voor zoveel wonderbare gaven! Laten we zo ook vernieuwd kijken en genieten van heel Zijn schepping deze lange zomermaanden!

Het goede nieuws brengen, tot aan de einden der aarde! Heeft u dat ook wel eens dat je het van de daken zou willen schreeuwen? Op het werk of in je buurt luister je naar mensen hun verhaal en je denkt: moesten ze de Here Jezus nu kennen, er zouden al een pak problemen minder zijn. Niet dat christenen geen problemen zouden hebben, natuurlijk, maar er is dan hoop, en vreugde en steun, je leven gaat de goede richting uit. Je luistert verder omdat ze zoveel te vertellen hebben, je stelt een vraag om wat duidelijk te krijgen en je roept stilletjes de Here aan. Want wat lijkt Hij zo ver weg van je gesprekspartner. Dat is natuurlijk niet zo, het is eerder omgedraaid. Je zou alles ineens willen vertellen; over Jezus die je in alles kan vertrouwen, die naar je luistert en begaan is met je, die je bij de Vader brengt. En wat voor een Vader! Over een genadige God, die zoveel houdt van zijn schepping, zelfs van mensen die niet van hem houden. Maar degene die tegenover je staat leeft a.h.w. in een heel andere wereld. Het is ook normaal dat we dat zo aanvoelen. ”Ze horen niet bij de wereld, zoals ik niet bij de wereld hoor.” (Joh. 17:16)

Als je hem of haar al eens even kunt doen opkijken door een goede vraag te stellen ben je al blij want er lijkt geen beginnen aan. In ons drukke bestaan zijn de contacten kort, veel te kort meestal. Toch, in deze jachtige wereld zijn wij gezondenen door Jezus: “Ik zend hen naar de wereld, zoals u mij naar de wereld hebt gezonden.” Joh. 17:18. Het is goed aandacht te hebben voor deze kleine gesprekjes met het oog op Hem die wij verkondigen en er ook wat tijd voor uit te trekken. We mogen ons laten bemoedigen door Jezus gebed in vers 20 “Ik bid niet alleen voor hen, maar voor allen die door hun verkondiging in mij geloven.”

Bedenken we ook eens hoe veel tijd Lucas stak in het verkondigen van de blijde boodschap. Je kan het lezen aan het begin van de Handelingen: “In mijn eerste boek Theofilus …” Hij schrijft zowaar twee boeken naar zijn vriend Theofilus. Zie je ons dat al doen?

Het evangelie brengen vraagt dus echt inspanning maar vooral veel geduld. Het vraagt vertrouwen in wat Jezus ons leerde: “Dan hoeven jullie mij niets meer te vragen. Maar ik verzeker jullie: wat je de Vader ook vraagt in mijn naam – Hij zal het je geven.”

Kans op een volgend gesprekje is er wel. Ben je zo bang dat je de juiste woorden niet vindt? Vertrouw maar op Jezus woorden: “Werkelijk, het is goed voor jullie dat ik ga, want als ik niet ga zal de pleitbezorger niet bij jullie komen, maar als ik weg ben, zal ik hem jullie zenden.” Joh 16:7

En Jezus is weggegaan en het is Pinksteren geweest. En nog zei Hij: ”Dan zal ik de Vader vragen jullie een andere pleitbezorger te geven, die altijd bij je zal zijn: de Geest van de Waarheid.” Joh. 14:16

Laten we tenslotte het belangrijkste niet vergeten; Gods wil zoeken in ons eigen leven door Zijn woord en gebed en de eerste christengemeenten na te volgen, zoals in Handelingen 2: vers 42 beschreven staat.

“Ze bleven trouw aan het onderricht van de apostelen, vormden met elkaar een gemeenschap, braken het brood en wijdden zich aan het gebed.”

Beste broeders en zusters,

Heerlijke God – Wat is uw heerlijkheid wonderbaar! Alle tijden door hebben mensen Gods heerlijkheid bezongen. Dat lezen we op vele plaatsen in de Bijbel. Maar ook vele “heiligen” – in de zin zoals de apostel Paulus daar over spreekt – die ons voorgingen gedurende al die eeuwen schrijven dikwijls over hun hechte band met de Here GOD. Dat is voor ons een bemoediging en ook een stimulans om Gods aanwezigheid te zoeken in stil gebed in onze binnenkamer of in gezamenlijk loven en prijzen in de eredienst of in een andere gemeenschap, zoals het gezin of in één of andere gebedsgroep. Gods liefde zien, het kan in zo vele dingen om ons heen. Hoe meer we die band aanhalen met onze Heer hoe sterker we Zijn aanwezigheid ook waarnemen. En zo verlangen wij daarvan te proeven en te verblijven in zijn nabijheid. Wij worden dan gewapend tegen de beproevingen die onmiskenbaar in het christelijke leven binnendringen. Zoals perioden van droogte, droogte in het gebedsleven of twijfel, zelfs onwil of woestijnervaringen van verlatenheid. Of hoe verraderlijk kan lauwheid binnensluipen! Ook dat beleefden de broeders en zusters die ons zijn voorgegaan naar de Here.
Het moet ons niet verwonderen. Bedenk dat er één rondwaart die meester van de wereld is en alles in het werk wil stellen om ons los te rukken van de Here Jezus. Gelukkig zijn wij krachtig gezegend door iemand die de heer van dit aardse met glans heeft overwonnen. Eén die trouw is in alle eeuwen en die de wereld zó lief had dat Hij vrijwillig het bestaan van een slaaf op zich nam om ons te bevrijden van de gebondenheid aan deze meester.
Hoe krachtig de liefde van onze Heer is heeft Hij getoond in onnoemelijk veel tekenen zodat ze niet alle konden opgetekend worden. (Joh. 21:25) Zijn menslievendheid en majesteit werden zichtbaar toen Hij zijn vriend Lazarus na vier dagen uit het graf riep, of de lamme deed opstaan. Zijn trouw werd zichtbaar toen Hij in de woestijnervaring toch koos om verder te gaan in dit leven op aarde en alle beproevingen te aanvaarden en te overwinnen. Zijn diep mededogen met ons werd zichtbaar toen Hij – onschuldig – niet in opstand kwam wanneer Hij door mensen veroordeeld werd. Zijn grenzeloze liefde voor alle mensen, voor u en mij, werd zichtbaar als Hij – dé Majesteit – aan het kruis geslagen werd en daar uren leed in een pijnlijke doodstrijd, hangende aan een hout. Zijn Majesteit en kracht toonde zich in Zijn verrijzenis en door Zijn Geest die neerdaalde om woning te houden in mensen.
Onbegrijpelijk groot is de heerlijkheid van onze God, maar in Zijn liefde zo zichtbaar gemaakt in vele tekenen, toen en nu en in alle tijden. De aartsvaders wisten er van, van koning David tot Elisabeth en Maria, de moeder van Jezus werd Gods liefde bezongen. Jezus’ volgelingen de eeuwen door zongen psalmen en hymnen.
Ook vandaag mogen wij Zijn liefde zien en bezingen in lofdichten. Doe het maar eens, het maakt vreugdevol en blij en geeft kracht voor beproevingen. En dan te bedenken dat niemand God ooit heeft gezien, maar dat eens, door Zijn ontferming, wij “ten volle” zullen zien. Zien met heel ons zijn. Wat zal dat een lofzang zijn!

Jarenlang hield Tim Keller de boot af. Hij schreef geen boeken. Najaar 2008 ging het roer om en kwam hij met In alle redelijkheid, al snel gevolgd door De vrijgevige God. Aan beide zijden van de oceaan bestsellers. In zijn derde boek, Namaakgoden, staat een derde kernthema uit de prediking van Keller centraal: de voortdurende verleiding om zaken uit deze wereld in de plaats van God te stellen.

Succes, ware liefde en het goede leven.. Velen van ons hebben al hun vertrouwen erop gezet, met het idee dat ze de sleutel tot geluk te pakken hadden. De recente economische crisis heeft een wrang nieuw licht op dit streven geworpen. In een paar maanden zijn voor miljoenen mensen rijkdom, huwelijk, carrière en een zeker pensioen verdwenen.

De waarheid is dat we van deze op zich goede dingen namaakgoden gemaakt hebben – goden die ons niet kunnen geven wat we echt nodig hebben. Er is maar één God die onze verlangens volledig kan bevredigen – en het is nu het goede moment om Hem opnieuw te ontmoeten, of voor het eerst.
In Namaakgoden bevestigt Tim Keller met een krachtige boodschap zijn reputatie als kritisch denker en pastor. Keller geeft aangrijpende portretten van bijbelse figuren als Abraham die Isaak moest offeren, Jacob die voor Rachel werkte en Lea kreeg, Naäman die dacht gezondheid te kunnen kopen, en anderen.

Tim Keller is stichter en predikant van de Redeemer Presbyterian Church in New York City.

Uitg. van Wijnen
ISBN: 9789051943832
Blz: 184 pag.
Prijs: € 16,95

De kerk is in onze westerse wereld een omstreden instantie geworden. Volgens velen is de kerk niet meer nodig. De mensen kunnen ook zonder de kerk. Religiositeit is er wel maar het is alsof de kerk er geen greep meer op heeft. Al enkele decennia lang is de kerk (in het algemeen) op haar retour. Denk maar aan het slinkende ledental, aan de kerkverlating onder de jeugd, aan het functieverlies van de kerk in de samenleving, …

Pinksteren is traditioneel het feest waarbij we het begin herdenken van de nieuwtestamentische kerk. De Geest die was beloofd werd uitgestort. Apostelen en discipelen getuigden openlijk van de verrezen Heer, Jezus Christus. Petrus hield zijn eerste preek voor het volk van Jeruzalem en op die dag breidde het aantal leerlingen zich uit met ongeveer drieduizend, lezen we in Hand. 2:41. Wat een contrast met de situatie nu!

Het Pinksterverhaal zoals Lucas ons dat vertelt, begint met drie bijzondere verschijnselen. Eerst was er een geluid alsof er een krachtige wind door het huis waaide waar ze zich bevonden. Het geluid trekt de aandacht van de mensen in buurt. Ze drommen samen rond het huis. Dan was er een zichtbaar teken: iets wat op tongen van vuur geleek die zich verspreidden over de aanwezigen in het huis. En de discipelen zullen begrepen hebben: de Geest die beloofd werd, is gekomen. Een derde verschijnsel was dat ze plots op ingeving van de Geest in staat bleken om vreemde talen te spreken.

De mensen raken in verwarring en begrijpen het niet maar de spotters hebben onmiddellijk een uitleg klaar. Ze zullen wel gedronken hebben. Als de Geest aan het werk gaat is de tegenstander, de satan, meestal niet ver weg. Die spottende opmerking is zijn werk. Als iedereen een beetje gaat lachen, keert de menigte straks hoofdschuddend naar huis om een handvol Galilese vissers die ‘s morgens vroeg al dronken zijn. Maar dat plan gaat niet door en het evangelie wordt gebracht: luid en duidelijk.

Lucas benadrukt sterk het kosmopolitische karakter van de mensenmenigte die daar bijeen stroomt. Het waren Joden uit de verstrooiing die in Jeruzalem woonachtig waren. De verschillende streken waaruit ze afkomstig zijn, worden in Hand. 2:9-11 opgesomd, grosso modo van Oost naar West. In de lijst vinden we afstammelingen van Sem, Cham en Jafet. Handelingen 2 geeft een ‘volkenlijst’ die vergelijkbaar is met die in Genesis 10. De zegen van Pinksteren is daarom ook van oudsher uitgelegd als een bewuste en ingrijpende omkering van de vloek van Babel. Bij de torenbouw van Babel werden de talen verward en de volken verspreid. In Jeruzalem wordt de taalbarrière op bovennatuurlijke wijze overwonnen als teken dat de volken in Christus weer verenigd zullen worden.

Petrus treedt naar voren om de menigte toe te spreken. Wat hij zegt is doorspekt met schriftcitaten. Joël 3:1-5 daar begint hij mee. Het gaat om het ontvangen van Gods openbaring en om het verkondigen daarvan. Het is een werk van de Heilige Geest. Wat Joël destijds heeft geprofeteerd, gaat nu in vervulling. Dat is Pinksteren, dat de kerk Gods boodschap leert verstaan en deze gaat uitdragen.

Christus’ heilswerk op aarde is voltooid. We bevinden ons in de laatste dagen. Het is de tijd van de volle openbaring van het heil. De Geest geeft een scherpe blik op Gods waarheid. De inhoud van die waarheid is Jezus Christus. Deze Jezus is overeenkomstig Gods bedoeling en voorkennis, uitgeleverd, gekruisigd en gedood. God heeft hem echter weer tot leven gewekt. Dus, zegt Petrus, keer u af van uw huidige leven en laat u dopen onder aanroeping van Jezus Christus om vergeving te krijgen voor uw zonden.

Misschien vraag je je af: Pinksteren, wat heb ik er eigenlijk mee te maken? De kerk, wat heb ik er aan? Een feest met eeuwenoude wortels. Een boodschap met een universele pretentie. Maar wat is de betekenis van dat alles in de samenleving van deze tijd? Hoe kunnen de hoge pretenties van het evangelie onderbouwd worden?

Antwoord: door de Geest van Pinksteren die trefzeker de Schrift hanteert, ook in wat hij door Joel’s mond heeft gesproken. Dat is alles wat we hebben: alleen Gods Woord en de Geest. Maar daarmee kunnen we ver komen want de boodschap van het evangelie blijft betekenisvol voor alle tijden. En als we als kerk in deze tijd relevant willen blijven, dan moeten we die boodschap van het evangelie onverminderd en onveranderd laten klinken. OK, laat Gods Woord klinken in hedendaagse taal, met hedendaagse toepassingen en zoals Petrus het ons voordeed: op Christus gericht. Maar naar de inhoud moeten we de boodschap van het evangelie niet laten beïnvloeden door de geest van onze tijd. Laat het de Geest van Pinksteren zijn, zoals Joël ons leert, die mensen laat profeteren, dat is verstaanbare, gelovige taal spreken tot anderen in de kerk of daarbuiten. Spreken over Gods verlossingswerk in Christus.

De kerk, wat heb ik eraan? Ik wil de vraag eigenlijk omdraaien, want sinds de tijd van Joël is aangebroken kan niemand meer zeggen: ik ben te jong, ik durf nog niets te zeggen; of ik ben een vrouw, mag ik wel spreken, of ik ben te oud, ik zal mijn mond maar houden of ik ben te min, te gering, ik stel niet veel voor, het is allemaal niet voor mij. Nee, iedereen heeft de Geest om zorgvuldig, als de vrucht van een trouwe omgang met de Heer op zijn/haar niveau de Schrift na te spreken in zijn/haar omgeving. Laat dat ons als kerk mogen karakteriseren.

Zorgvuldig naspreken van de Bijbel, ook in deze tijd. De boodschap van het evangelie verkondigen die betekenisvol blijft voor alle tijden. De Heer wil zijn evangelie laten verkondigen niet door enkelingen maar vanuit de gemeenschap van gelovigen. Allen kregen de Geest. Het Woord fundeert de kerk. De kerk blijft betekenisvol omdat de boodschap van het evangelie betekenisvol blijft voor alle tijden.

Met deze science fiction film uit 2009 sluiten we dit seizoen de filmbesprekingen af. Meer informatie over de film kan u hier vinden. Graag denken wij samen met u na over een aantal thema’s uit de film.

Iedereen welkom, inkom gratis.

.

.

.

.

.

Beste broers en zussen,

Als we het boek Nehemia bij de hand nemen en daarin het eerste hoofdstuk lezen, valt er ons iets op. Nehemia krijgt te horen van een broer en enkele Judeërs dat de muren en poorten van Jeruzalem een ruïne zijn. Nehemia weende, rouwde en vastte dagenlang na het horen van dit nieuws. Het vreemde hieraan is, dat Jeruzalem er al 141 jaar zo bijlag toen Nehemia dit nieuws vernam! Blijkbaar raakte het hem nu in zijn hart, raakte God hem in zijn hart. Hij keek, om het zo te zeggen, met het hart van Jezus naar de stad. Jezus weende om Jeruzalem in Lucas 19:41.

Iets wat al heel zijn leven een feit was, de ruïne van de tempel en de toenmalige kerk, drong eindelijk tot hem door. Er was geen plaats meer om God te aanbidden, er was geen kerkvolk meer en Gods stad was verwoest.

Als wij doorheen onze stad, ons land, reizen, aanvaarden wij de kerkelijke toestand zoals ze is? Of staan wij stil en huilen wij wel eens om onze stad, ons land? Kerken die sluiten, kerken die leeg staan, kerken waar Jezus niet meer centraal staat, kerken die vol zijn van schandalen en zonden.

Nehemia werd geraakt door God, God bewoog hem om te bidden. Eerst bidt hij voor vergeving van zijn eigen overtredingen. Niet vingerwijzend naar buiten maar naar binnen. Daarna spreekt hij de Here aan op Zijn beloftes en vraagt Hij Hem om te helpen iets te doen aan de situatie. Maanden, moest Nehemia wachten op antwoord.

Laten wij ons door Nehemia inspireren tot gebed voor onze stad. Gebed waarin wij orde op zake stellen in ons leven. Gebed waarin we vragen of God Zijn kinderen weer wil verzamelen. Gebed waarin we vragen of de muren en poorten van onze geliefde stad, Gent, weer mogen opgebouwd worden. Al moeten wij daar ook maanden en jaren op wachten.